درباره وعده
حسن روحانی از ابتدای ورود به انتخابات ریاستجمهوری و در نخستین سخنرانی انتخاباتی خود در دانشگاه آزاد کرج نشان داد که جذب حامیان میرحسین موسوی و مهدی کروبی یکی از اهداف اوست و از جمله از سرکوب معترضان به نتایج انتخابات سال ۸۸ تحت عنوان “فتنه” انتقاد کرد و گفت: “چهار سال است که فتنه، فتنه میکنند و خیلی چیزها است که مردم نمیدانند و اگر زمان آن برسد همه را بازگو خواهیم کرد.”
حمایت اصلاحطلبان از حسن روحانی نیز منجر به حمایت بخش بزرگی از فعالان جنبش سبز از او شد تا آنجا که در جریان همایشهای انتخاباتی روحانی درخواست رفع حصر از میرحسین موسوی، مهدی کروبی و زهرا رهنورد و آزادی زندانیان سیاسی به عنوان یکی از مطالبات اصلی هواداران او مطرح میشد.
حسن روحانی وعده داد که این مطالبات را برآورده میکند و حتی گفت در “کشور عدل و اعتدال نیازی نخواهد بود که کسی زندانی باشد” و نه تنها زندانیان سیاسی که همه زندانیان باید آزاد شوند.
روحانی همچنین همچنین روز ۲۳ اردیبهشت ۱۳۹۲ در دانشگاه صنعتی شریف در پاسخ به سئوالی درباره رفع از حصر از میرحسین موسوی و مهدی کروبی گفت: “به نظر من مشکلی نیست و میشود شرایطی را در یک سال آینده در کشور فراهم کرد که نه تنها آنهایی که در حصرند آزاد شوند، بلکه آنهای که به خاطر سال ۸۸ در زندان هستند آنها هم آزاد شوند.”
پس از تشکیل دولت نیز حسن روحانی به طور ضمنی این وعده را تکرار کرد.
او همچنین خود را به عنوان کسی معرفی کرد که به حصر آیتالله منتظری پایان داده است و بدون نام بردن از موسوی یا کروبی، گفت که رییس جمهور باید قدرت ایجاد اجماع برای مواردی چون رفع حصر را داشته باشد.
همزمان مقامهای دولت حسن روحانی با صراحت بیشتری در این باره سخن گفتند. حسامالدین آشنا، مشاور حسن روحانی و داماد غلامعلی دری نجف آبادی نماینده رهبر جمهوری اسلامی در استان مرکزی و وزیر اسبق اطلاعات نیز “نسبت به رفع حصر ابراز امیدواری کرد” و حتی گفت: “بسیار امیدوارم که در کوتاه مدت حل شود.”
تعدادی از فعالان سیاسی نیز در نامههایی جداگانه به این موضوع واکنش نشان دادند. نامه ۱۲۶۰ داشجو به روحانی و نامه ۹ چهره اصلاح طلب از جمله آنهاست که در مورد دوم به شکل رسمی در روزنامهها و خبرگزاریها ایران منتشر شد و در آن از حسن روحانی خواسته شد تا “به صورت کارآمدی در باره رفع حصر از آقایان موسوی، کروبی و خانم رهنورد” اقدام کند.
اگرچه روحانی هیچگاه به طور جملهای صریح برای طرح این وعده نگفته است، اما رفع حصر اصلیترین شعار و خواستهای بود که در همه کارزارهای انتخاباتی از سوی هواداران مطرح میشد و مورد استقبال ضمنی روحانی نیز قرار میگرفت. روحانی خود نیز بارها به طور ضمنی با این مطالبه همراهی کرد و از جملاتی استفاده کرد که نشان میداد در صورت پیروزی قاطع در انتخابات از عهده این مطالبه برخواهد آمد.
بنابراین روحانیسنج، تردیدی در تعریف «رفع حصر» به عنوان یک وعده قطعی انتخاباتی ندارد و آن را در کنار وعدههای صریح دیگری که در برنامه انتخاباتی خود مطرح کرده، پیگیری خواهد کرد.
برای تعریف دقیق این وعده باید به سوالهای زیر پاسخ گفت:
۱- معیار دقیق برای “رفع حصر” چیست؟
۲- برای پیگیری وعده، باید کدام منابع داخلی و خارجی را دنبال کنیم؟
۳- مراحل رفع حصر و معیار ارزیابی وعده چه خواهد بود؟
۱- معیار دقیق برای “رفع حصر”
رفع حصر زمانی به شکل کامل محقق میشود که علاوه بر لغو محدودیتهای رفتوآمد برای میرحسین موسوی، مهدی کروبی و زهرا رهنورد، آنها امکان فعالیت سیاسی و حضور رسانهای در داخل کشور داشته باشند.
۲- برای پیگیری وعده، باید کدام منابع داخلی و خارجی را دنبال کنیم؟
برای پیگیری وعده، این موارد را دنبال خواهیم کرد:
اطلاعیههای رسمی شورای عالی امنیت ملی، دولت، قوه قضاییه
مصاحبههای رییسجمهوری، رییس قوه قضاییه، رییس و نمایندگان مجلس، نشستهای خبری سخنگویان دولت و قوهقضاییه، مصاحبههای دبیر شورای عالی امنیت ملی
مصاحبههای اعضای خانواده محصورین
۳- مراحل رفع حصر و معیار ارزیابی و سنجش نهایی وضعیت وعده چه خواهد بود؟
رفع حصر در صورتی به شکل کامل محقق میشود که همهی محدودیتهای موسوی، رهنورد و کروبی رفع شود. اما این احتمال وجود دارد که چنین اتفاقی به شکل تدریجی رخ دهد (مانند آنچه درباره حصر آیتالله منتظری اتفاق افتاده بود). در این صورت گرچه وعده پیگیری و بخشی از آن عملی شده، اما شکل تحقق آن ناقص است. وضعیت این وعده در حال حاضر با توجه به پیشینهی وعده همچنان نامحقق ارزیابی میشود.
شرایط تحقق ناقص:
امکان رفتوآمد برای اعضای خانواده
خروج نیروهای امنیتی از محل زندگی
امکان ملاقات محدود با فعالان و احزاب سیاسی
شرایط تحقق کامل:
رفع محدودیت رفتوآمد برای کروبی، رهنورد و موسوی
امکان حضور در مجامع عمومی و برنامههای سیاسی
امکان انتشار اخبار و اظهارنظرهای ایشان در رسانههای رسمی