احیای خانه احزاب

«خانه احزاب» تشکلی است که از سال ۱۳۷۹ فعالیت خود را به عنوان نهادی متشکل از نمایندگان احزاب دارای پروانه و مجوز فعالیت» آغاز کرد. اساسنامه «خانه احزاب» این تشکل را «ﻧﻬﺎﺩﻯ ﻣﺪﻧﻰ، ﻏﻴﺮﺩﻭﻟﺘﻰ، ﺩﺍﺭﺍﻯ ﺷﺨﺼﻴﺖ ﺣﻘﻮﻗﻰ ﻣﺴﺘﻘﻞ، ﻣﺘﺸﻜﻞ ﺍﺯ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﺍﺣﺰﺍﺏ ﻭ ﮔﺮﻭﻩ ﻫﺎﻯ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﺩﺍﺭ» معرفی کرده است.

نخستین مجمع عمومی خانه احزاب در سال ۱۳۷۹ در دوره ریاست جمهوری محمدخاتمی در اوج دوره اصلاحات تشکیل شد و احزاب اصلاح‌طلب اکثریت اعضای شورای مرکزی و ریاست آن را کسب کردند اما احزاب محافظه کار( اصولگرا) هم در خانه احزاب و هم در شورای مرکزی آن حضور داشتند. فعالیت خانه احزاب اما با آغاز دولت محمود احمدی نژاد با موانع متعدد و مکرری مواجه شد و در سال ۱۳۹۰ وزارت کشور دولت احمدی نژاد ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺑﺮﮔﺰﺍﺭﻯ ﺍﻧﺘﺨﺎﺑﺎﺕ به خانه احزاب را نداد.

به رغم اینکه طیف گسترده ای از اصولگرایان در دولت نخست محمود احمدی نژاد از چنین سیاست هایی به طور ضمنی حمایت می کردند اما رویدادهای پس از سال ۸۸ و سیاست‌های محمود احمدی نژاد برای دور زدن احزاب اصولگرا در فاصله ۸۸ تا ۹۲ آنها را به مخالفت با سیاست های “پوپولیستی” احمدی‌نژاد سوق داد. برای نمونه محمدرضا باهنر از چهره‌های سرشناس اصولگرایان ور از حامیان محمود احمدی‌نژاد، در سال ۱۳۸۹ از اینکه از اینکه «هیچ حزب فراگیری در ایران وجود ندارد» ابراز تاسف کرد.

به این ترتیب در جریان انتخابات سال ۹۲ و پس از آن بخش گسترده ای از فعالان سیاسی که در چهارچوب احزاب دارای مجوز در ایران فعالیت می کنند به لزومه احیای فعالیت‌های حزبی برای فعالیت حزبی در چارچوب حکومت و از جمله احیای «خانه احزاب» برای نزدیکی دو طیف میانه رو از اصولگرایان و اصلاح‌طلبان تاکید داشته و دارند.